شامل : 1- افت تحصیلی 2- اضطراب ـ ترس 3) فرار از خانه و مدرسه 4) کم رویی 5) کم توجهی به درس ( بی علاقه گی به انجام تکالیف درسی ) 6) دروغ گویی 7) خشم و پرخاشگری 8) افسردگی 9) عدم اعتماد به نفس 10) گرایش به همجنس خواهی ( ارتباط جسمی با هم جنس) .
علل افت تحصیلی : الف ) علل آموزشی ب) علل فردی ج) مشکلات خانوادگی د) مشکلات محیطی و اجتماعی .
علل اضطراب و ترس : 1) زندگی ماشینی ، کم رنگ شدن مناسبات و ارتباطات عاطفی 2)کم توجهی به مسائل معنوی 3) نگرانی از آینده تحصیلی و شغلی ، فقدان اعضای خانواده 4)نگرانی مفرط از کسیختگی خانواده 5- احساس ترس از قرار گرفتن در برابر یک شر و خطر احتمالی مثل فوت / یا بیماری نزدیکان .
علل فرار از خانه و مدرسه : 1) فضای روانی و عاطفی خانوداه 2) الگوی ناسالم همسالان 3) عدم ثبات قوانین و معیارهای اخلاقی در محیط خانه ، مدرسه و عدم حمایت های عاطفی خصوصاً از سوی اعضای خانواده ، همچنین نبود فرد یا افرادی که سرپرستی و نظارت مدبرانه روی نوجوان داشته باشند. 4) مشکلات تحصیلی ، جاذبه های شهری ، فقر مالی ، اعتیاد والدین ، اختلاف با نامادی و ناپدری 5) شکاف بین نسل ها ، تعارض و برخورد های میان والدین و نوجوان .
علل کمرویی: 1) محرومیت از محبت خانوده 2) نقص عضو یا بیماری های جسمی 3) اختلال در گویش و تکلم 4)شکست های متعدد و تحقیر شدن نوجوان در حضور جمع 5) عدم امنیت روانی در محیط خانه ومدرسه 6) تنبیه ، توبیخ و سرزنش دانش آموزان 7) کنترل شدید تربیتی .
علل عدم اعتماد به نفس : 1) وقتی به نوجوان توجه کافی نداشته باشیم آنها را جدی نگیریم و همچنین مراقبت های عاطفی لازم رانسبت به آنها مبذول نکنیم . زمینه های عدم اعتماد به نفس را در آنها ایجاد خواهیم کرد 2) عدم احساس ارزشمند بودن ، اعتماد به نفس نوجوان را کاهش داده و به تدریج در مورد توانایی های خود دچار تردید می شود .3) تصویر ذهنی مبهمی که گاه والدین و اولیای مدرسه پیش چشم نوجوان به نمایش می گذارند . این باور را در او به وجود می آورد که در آینده فرد موفقی نخواهد شد .
علل گرایش به همجنس خواهی : 1) نوجوانی که از وجود خانواده ی خود احساس حقارت می کند ، دنبال فردی می گرد تا به عنوان پشتیبان او را پناه دهد و جوابگوی عواطف و احساساتش باشد . 2) خانواده های بسیار متعصب به جای راهنمایی و جهت دادن مثبت گرایش نوجوان به جنس مخالف ، باعث می شوند تا این حس طبیعی به سمت جنس موافق سوق پیدا کند و سبب بروز نابهنجاری های اجتماعی شود .
منبع : http://www.tehranedu3.ir
مفهوم برنامه : برنامه یک سند مکتوب و قانونی است که دارای اهداف – راهبردها – سیاست ها – روش ها - ابزارهاست برای ارزشیابی از برنامه .
برنامه ، محصول برنامه ریزی است .
مفهوم برنامه ریزی : فرایند پیش بینی مجموعه ای از روشهایی که با استفاده از آن ها بتوانیم به بهترین صورت ممکن از منابع که در دسترس است برای رسیدن به هدف از آن
استفاده کرد .
در ادامه می توان گفت : برنامه ریزی ، فراگردی است مداوم – منطقی – دورنگر – به منظور ارشاد و هدایت فعالیت های جمعی برای رسیدن به هدف های خاص و مطلوب .
برنامه ریزی شامل : 1 . برنامه ریزی درسی ( که محورش یادگیرنده است )
2 . برنامه ریزی آموزشی ( هدفش = کاربرد منطقی برای شناخت کل نظام و افزایش کارایی است ) .
در رابطه با مسئله تربیت : واژه تربیت از کلمه ی Education گرفته شده است . به معنای پرورش کودک یا نوجوان . مجموعه ی عوامل فکری و دستی در کسب کردن و یا مجموعه ی
خصوصیات اخلاقی که رشد می کند . در این زمینه می توان به علم پداگوژی ، علم هنر و تکنیک اشاره داشت که مفهوم تربیت اخلاقی را در بر می گیرد .
تربیت عملی است که نسل های بزرگسال بر روی نسل های کوچکتر می گذارند .
در کل می توان گفت : تربیت دانشی است سازمان یافته از یک نسل بر روی نسلی دیگر . ( امیل دورکیم )
منابع : مدیریت عمومی / دکتر علی علاقه بند .
برنامه ریزی آموزشی / دکتر یحی فیوضات .
مبانی اصول آموزش و پرورش / دکتر غلامحسین شکوهی .
1 . مدیریت ، هنر انجام دادن کار به وسیله دیگران است . 2 . فراهم کردن محیط مناسب برای رضایت افراد است. 3 . یعنی کار کردن با مردم ( هماهنگی داشتن ) . 4 . مدیریت میان مردم بودن ( عضویت داشتن ) ؛ یعنی برای مردم بودن ( خادم آن ها ) ؛ یعنی به خاطر خدا ( هدف الهی داشتن ) .
در این میان می توان به مدیریت علمی که بنیانگذار آن تیلور است اشاره داشت که در رابطه با افزایش کارایی و طراحی شغل و وظیفه است و همچنین مدیریت اداری که رابطه ای با مباحث سازمانی دارد و دید کلی در مورد ساختار وظایف سازمان است که بنیانگذار آن هنری فایول است . در کل در رابطه با مدیریت می توان از واژه خلاصه شده ی POSDCORB استفاده کرد که اگر آن را باز کنیم شامل : planning برنامه ریزی _ organization = سازماندهی _ staffing = کارگزینی _ desaiding = تصمیم گیری _ coordinating = هماهنگی _ reporting = گزارش دهی _ budjeting = بودجه بندی .
منبع : مدیریت از آغاز تا پست مدرن / محمد نقی ایمانی ، تقی آذرخش ، مهدی اسماعیل تبار .
اصول مدیریت آموزشی / دکتر علی علاقه بند .
مدیریت آموزشی = جریان اجتماعی است که با کمک مهارت های علمی _ فنی _ هنری ، نیروی انسانی و مادی را سازماندهی میکند .
هدف مدیریت آموزشی = 1 _ ایجاد روابط انسنی مطلوب و احترام متقابل بین مدیر و اعضاء سازمان تربیتی است . 2 _ کمک به اصلاح
جریان تعلیم و تربیت است . 3 _ ایجاد فرصت - ابتکار - خلاقیت برای رشد افراد و اعضای سازمان است .
منبع : مدیریت رفتار سازمانی / پال هرسی و کنت بلانچارد .
مقدمه
انسان در ادوار گوناگون زندگی ، چه در دورة خردسالی و نوجوانی و چه بزرگسالی و پیری ( اعم از زن و مرد ) در معرض ارتکاب فساد و شر و بدی قرار داشته و همواره خطر رفتارهای ناستودة اخلاقی وی را تهدید می کند.
موجودی چون انسان ـ که از لحاظ شرافت و کرامت در تارک همه مخلوقات و پدیده های متنوع هستی قرار دارد و موقع و مقامی در خور را احراز کرده ، کمال نسبی برخوردار است ، لذا هرگز نمیتواند خویشتن را از صفات و افعال ناستوده ، تبرئه نموده و به اصطلاح تزکیه نفس نماید.
پس بشر از لحاظ پاکی و ناپاکی و ارتکاب خیر و شر ، در درجات نسبی و مراحل متفاوت کمال و نقص قرار دارد. در موضوعات مربوط به تربیت کودکان تنبیه بدنی از مباحثی است که موجب اختلاف نظر بین طرفداران و مخالفان تنبیه بدنی در امر تربیت گردیده است. عده ای از علمای تعلیم و تربیت با تکیه بر علوم روان شناسی تنبیه را روشهای خشن و نامطلوب توصیف کرده و با توجه به مشکلات و زیانهای ناشی از این روش توصیه نموده اند تا هرگز به عنوان یک شیوة آموزشی مورد استفاده قرار نگیرد زیرا : 1- موقتی بودن اثر تنبیه در کاهش رفتار نامطلوب 2- ایجاد انزجار و نفرت در تنبیه شونده نسبت به تنبیه کننده 3- ایجاد روحیه پرخاشگری در تنبیه شونده 4- کودکان را ترسو به بار می آورد و به وسیله تنبیه شخصیت کودک در هم شکسته می شود . [1]
در برابر این گروه دسته دیگری قرار دارند که تنبیه را امری واجب برای رشد و یادگیری کودک دانسته و آنرا لازم و ضروری می دانند واقعیت این است که هر کدام از نظرات ارائه شده از سوی موافقین و مخالفین چهره ای از حقیقت را داراست و نفی و اثبات مطلق هر یک به تنهایی می تواند به انکار بدیعیات امور ملموس بیانجامد .
تنبیه عبارت است از اعمال محرک آزار دهنده به دنبال یک رفتار نامطلوب برای کاهش احتمالی آن رفتار. در نظام تربیتی اسلامی اصل تنبیه به معنی سازندگی و هدایت کنندة کودکان یعنی دادن آگاهیهای لازم و روشنگری و وعظ با تکیه بر فطرت . [2]
روشهای نادرست تربیتی از قبیل : توهین ، سرزنش ، عدم ارائه محبت و تنبیه بدنی موجب عدم ارضای نیازهای اساسی کودک از قبیل احساس امنیت ، احساس ارزشمندی بودن ، احساس اعتماد به نفس و احساس استقلال خواهد شد.
در مقابل عدم ارضای این گونه نیازهای اساسی موجب عدم تعادل در وجود او شده و رشد همه جانبه به خصوص رشد روانی و معنوی او را مختل می کند و از او انسانی با رفتارهای نامتعادل و ناهنجار می سازد. که هم در زندگی فردی مشکلات فراوان دارد و هم در زندگی اجتماعی ناموفق است چنین افرادی در جامعه دست به انواع بزهکاریها می زنند . و علاوه بر ایجاد هزینه های مختلف که صرف رسیدگی به امور آنان میشود امنیت و آرامش و آسایش را از جامعه سلب می کنند و به لحاظ چنین مضراتی که مدل اتخاذ شیوه ها ی نادرست است رفتار تنبیه شده پس از مدتی همچنان در فرد باقی می ماند که عامل تنبیه کننده حاضر و ناظر است . در حال کمون باقی می ماند ولی به مجرد اینکه عامل تنبیه تضعیف شده و یا از میان رفت آن رفتار مجدداً ظاهر میگردد. [3]
عواقب تنبیه بدنی
1- کودک عادت می کند در برابر زور و قلدری بدون چون و چرا تسلیم شود و با این منطق خو بگیر که زور قلدری پیروز است. هر وقت عصبانی شدی بزن ، و باکی نداشته باش.
2- تنبیه بدنی احیاناً ممکن است در کودک عقده ای نسبت به اولیاء و مربیان ایجاد کند و حالت طغیان و سرکشی را در برابر اولیاء در او برانگیزد.
3- کودک را ترسو می کند. بوسیله کتک شخصیت کودک درهم شکسته می شود و تعادل روحی او بر هم می خورد و احتمالاً به بیماری روانی مبتلا گردد.
4- تنبیه بدنی ، بچه ها را دروغگو بار می آورد.
5- تنبیه بدنی ، بچه ها را به حیله گری و ریاکاری سوق می دهد.
6- تنبیه بدنی ، برای بچه ها رنج و تحقیر به بار می آورد.
7- تنبیه بدنی ، در کودک افسردگی و بیماریهای عصبی ایجاد می کند.
8- تنبیه بدنی ، کودک را به سمت خود آزاری می کشاند.
9- تنبیه بدنی ، کودک را به سوی دیگر آزاری می کشاند.
10- تنبیه بدنی ، کودک را به لجبازی وا می دارد.
11- تنبیه بدنی ، کودک را گوشه گیر می کند.
12- تنبیه بدنی ، کودک را کند ذهن می کند.
13- تنبیه بدنی ، کودک را بی اراده و نسبت به دیگران بی تفاوت می کند.
14- تنبیه بدنی ، اطمینان و اعتماد به نفس را در بچه ها از بین می برد.
15- تنبیه بدنی ، حس کنجکاوی و ابتکار عمل را در بچه ها می کشد.
16- تنبیه بدنی ، کودک را کینه توز می کند.
17- تنبیه بدنی ، احترام و اعتماد کودک را نسبت به بزرگترها سلب می کند.
18- تنبیه بدنی ، کودک را دچار یأس و حرمان می کند.
19- تنبیه بدنی ، کودک را عاصی بار می آورد.
20- تنبیه بدنی ، اضطراب دائم را در کودک دامن می زند.
21- تنبیه بدنی ، در کودک سرپیچی و بی اعتنایی را همراه می آورد.
22- تنبیه بدنی ، بچه ها را اندوهگین و محزون می کند.
23- تنبیه بدنی ، شادیها را در کودک سرکوب می کند.
24- تنبیه بدنی ، شهامت و غرور بچه ها را از بین می برد.
25- تنبیه بدنی ، نهایتاً به سلامت روحی و جسمی طفل ضربه می زند. [4]
نظر قرآن در مورد تنبیه :
« و جَزاو سیئهٌ مِثلها ، فَمَن عَفا و اَصلَحَ فَاَجرُهُ عَلَی الله اِنّهُ و لا یُحسِبُّ الظالِمین »
« پاسخ و مجازات بدی ، بدی مانند آن است. پس آنکه عفو کند و اصلاح نماید اجر و مزد او با خداست که او ستمکاران را دوست ندارد. »
یعنی عدالت در تعالیم اسلامی اقتضاء می کند که باید تعدی و تجاوز را رفع کرد و جرمها را با مجازات متناسب پاسخ داد و عفـو و گـذشت حالت بالاتر از عدالت است . ( سوره شورا آیه 40 )
نظر اسلام در مورد تنبیه :
از دیدگاه اسلام معمولاً تشویق مقدم بر تنبیه است و تنبیه با رعایت موازین اسلامی کار بسیار دشواری است . و هر کس از عهدة آن بر نمی آید. در اسلام معمولاً از تنبیه تنها در آن هنگام که دیگر شیوه های سازنده و هدایت کننده موثر واقع نشود و در حد ضرورت و همانند دارویی به همان میزان می توان بهره گرفت . [5]
گروهی از روان شناسان تربیتی که در رأس آنها ( ژان ژاک رسو ) قرار دارد. معتقد است که انسان هرگز در تربیت خردسالان نیازی به مجازات و تنبیه ندارد زیرا برای هر عملی ، مجازات و تنبیه طبیعی وجود دارد. کودکی که سیب فاسد می خورد ، دچار دل درد می گردد. طفلی که به آتش نزدیک می شود از آن آسیب می بیند و کودکی که با چاقو بازی می کند زخم و جراحت ، او را تنبیه و مجازات می نماید و بالاخره برای هر عمل و رفتـار غیـر معمولی ، تنبیه و مجـازات طبیعی وجـود دارد کـه متناسب بـا آن مـی بـاشـد. لـذا ایـن گـروه از دانشمنـدان تعلیـم و تـربیـت کـودک را طبیعـت وا می گذارند و معتقدند کـه طبیعـت عهده دار مجـازات اعمـال نـامطلـوب کودک می باشد . انسان هر چند نیز خردسال باشد طبعاً به لذت و تمنع از آسـایـش و رفاه متمایل ، و از عواملی که موجب رنج او و الم او را فراهم می آورد. قهراً گریزان است. منبع : پایان نامه