تعریف اسلام
معنای پایه: اسلام از ریشه سلم (selm) گرفته شده است. سلم یعنی برکنار بودن از هر مرض مادی و معنوی، جسمی و روحی، ظاهری و باطنی.
اسلام: لفظ سلم در باب افعال به «اسلام» تغییر شکل میدهد. باب افعال معمولا برای تعدیه(متعدی کردن) الفاظ است. بنا براین واژه اسلام را میتوان این گونه معنا کرد: برکنار نگه داشتن خود و دیگران از هر مرض ظاهری و باطنی یا عیبهای مادی و معنوی.
اشاره به واژه اسلام در متن قرآن
در سوره آل عمران آیه 91 آمده است که: انَ الدین عندالله الاسلام( دین در نزد خداوند
اسلام است)در آیه 79 همان سوره نیز آمده است که:
«قل آمنا بالله و ما انزل علینا و ما انزل علی ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و
الاسباط و ما اوتی موسی و عیسی و النبیون من ربهم، لا نفرق بین احدٍ منهم و نحن له
مسلمون»
بگو ایمان آوردیم به خدا و آنچه نازل شده برما و آنچه نازل شده بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب. و آنچه داده شد موسی را و عیسی را و رسولان را از پروردگارشان، جدا نمیکنیم ایشان را از یکدیگر، و ما او را(خداوندرا) مسلم هستیم.
در آیه 80 همان سوره باز هم میخوانیم که ومن یبتغ غیر الاسلام دینا، فلن یقبل منه و هو فی الآخره من الخاسرین
(هرکس غیر از اسلام دین دیگری را دنبال کند، هرگز از او پذیرفته نخواهد شد، و درآخرت از زیانکاران است)
بنا برآنچه در آیات فوق میبینیم، منظور از لفظ «اسلام» در قرآن گروه خاصی که خود را صرفا پیرو محمد رسول و آداب و مناسک خاصی بدانند نیستند، بلکه همهی ملتهای دیگر، اعم از کلیمی، مسیحی، زردشتی و هر آیین دیگری که هدف آنان صلح و سلامت برای همهی جامعهی بشری باشد مسلم هستند. و هر گروهی که جز این بیاندیشد و عمل کند اگرچه نام اسلام یا هر دین دیگری را هم بر خود نهاده باشند، مسلم نیست و از او پذیرفته نخواهد شد. این نکته نیز بدیهی می نماید که سالم سازی خویش و جامعه امری نسبی است و همچنین متناسب با شرایط زمان و مکان متغییر و سیال می باشد. [1]
اسلام چگونه آئینی است
اسلام آئینی هست که بر پایه باور به وجود یک خدای یگانه که آفریننده همه هستی میباشد استوار هست. همانگونه که هیچ چیزی بی سازنده نبوده و هیچ حرکت بدون حرکت دهنده نیست، همه جهان هستی با آنهمه کهکشان ها و نیز زمین و آنچه ما بین همه آنها هست بوسیله یک آفریننده که قدرت و دانش و فرزانگی اش بی اندازه و بی پایان است ساخته شده و اوست که همه هستی را اداره و هماهنگ میفرماید. [2]